Geachte mevrouw/mijnheer,

In de Synagoge is op dit moment de expositie 'Geleende Gezichten' te bezoeken. Over deze tentoonstelling het volgende:

Bijna 18.000 Joodse kinderen zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog gedeporteerd naar vernietigingskampen in Oost-Europa en vermoord. Guus Luijters heeft al hun gegevens opgespoord en gepubliceerd in een lijvig boekwerk ‘In Memoriam’. Tijdens een interview naar aanleiding van de verschijning van dit boek in 2012 lichtte hij zijn bedoeling als volgt toe: ‘Ik wil die kinderen weer een naam geven’.

Die woorden maakten diepe indruk op de Friese kunstenares Ada Stel, en uiteindelijk bracht haar dat tot het voornemen: ‘Dan wil ik die kinderen weer een gezicht geven.’

Uit de 3700 foto’s in het boek van Guus Luijters en een later toegevoegd supplement, koos zij 102 kinderportretten, waarbij elk portret symbool staat voor één van de 102 transporten waarmee Joodse kinderen uit Nederland zijn weggevoerd. Ze schilderde die op kleine paneeltjes in kleur en noemde het project ‘Geleende gezichten’.

Op woensdag 24 juli komen Ada en Koos Stel een lezing houden over hun project Geleende gezichten. Om 19.30 uur begint hun voordracht in het museum, Markt 12-16, 7121 CS Aalten. In de pauze (na ongeveer drie kwartier) is er gelegenheid om iets te drinken. Daarna begeven we ons te voet naar de synagoge, Stationsstraat 7, 7122 AR Aalten, waar gelegenheid is om de tentoonstelling te bezichtigen en met de makers en de aanwezige leden van ons bestuur in gesprek te gaan. De entree bedraagt € 7,50, waarvan € 2,- voor onze stichting bestemd wordt. Vrijwilligers en donateurs van de Stichting Vrienden van de Aaltense Synagoge hebben gratis toegang.

Ada Stel-van Dijken (*Appingedam 1947) is beeldend kunstenares en maakt behalve schilderijen ook objecten van keramiek en in brons. Van 2012-2014 werkte zij aan het project ‘Geleende gezichten’. Zij wordt veelvuldig gevraagd voor tentoonstellingen in binnen- en buitenland.

Vanzelfsprekend leidde dit tot een expositie, maar voor een bredere verspreiding besloot zij ook tot de publicatie van een boek, waarin haar man Koos Stel bij een aantal schilderijen indrukwekkende gedichten schreef. Een voorbeeld bij het portret van Mirjam Lisette Katz (Essen 30 04 1937 – Auschwitz 06 09 1944):

ze weet dat iemand haar
zal missen
ooit eens
over wie weet
hoeveel jaar

misschien wel
in een andere eeuw
maar iemand zal haar
missen

en beelden scheppen
om te verbeelden
en woorden vinden
om te verwoorden

opdat ze niet
gemist
zal worden

toen niet
nu niet
nooit niet