Hugo Kuiper
Maandag 28 augustus 2023 is ons bestuurslid Hugo Kuiper overleden.
Je bent gezien, je bent niet onopgemerkt gebleven Hugo komt begin van deze eeuw in het bestuur van de stichting. Hugo ontwikkelt zich al sneltot een onmisbare schakel voor de synagoge. Alhoewel hem meermaals gevraagd wordt een specifieke functie in te nemen, blijft Hugo liever alleen bestuurslid. Dat hield niet in dat hij zich niet inzette voor diverse taken binnen het bestuur. Hugo is een stille, harde en serieuze werker en daardoor een grote kracht. Binnen het toenmalige bestuur is Hugo degene die verstand heeft van computers en hoe daar mee om te gaan. Hugo gaat zich meer en meer toeleggen op het digitaliseren van zoveel mogelijk informatie over de Aaltense synagoge. Ook de donateursadministratie heeft Hugo gedigitaliseerd. Dankzij zijn gedegen digitale kennis leverde dit de synagoge in 2010 een eigen website op. Hugo heeft veel kennis over het Jodendom en haar geschiedenis. Hij verdiept zich in vele aspecten van de geschiedenis rondom de Aaltense Synagoge. Als rondleider heeft hij zodoende de bezoeker veel te vertellen. Hij onderhoudt contacten die van belang zijn voor de Aaltense Synagoge, maar ook van belang zijn voor de mensen die inmiddels ver buiten Aalten vertoeven. Deze contacten zijn ook heel belangrijk gebleken toen we in Aalten besloten om Stolpersteine te gaan leggen. Het lukt Hugo om ieder jaar weer een prachtig uitgevoerd jaarverslag het daglicht te laten zien. Hij trok aan de bel als er input geleverd moest worden, maar altijd bescheiden. Je was nooit te laat als je iets inleverde, kreeg alleen te horen; fijn dat je het gestuurd hebt. Een vraag aan Hugo kan altijd rekenen op een antwoord, hij helpt je om te komen tot een oplossing. Op het gebied van techniek wil hij ook alles weten. Met de aankoop van een modern informatiescherm in de synagoge heeft hij zich in eerste instantie niet erg bemoeid, maar toen het er was, wilde hij wel precies weten hoe het werkte. Zo was Hugo. Van alles op de hoogte willen zijn. Hugo vormt samen met Wim Mak het motorblok van de synagoge. Dat maakt het bestuur kwetsbaar. Samen wordt er volop ingezet op het werven van nieuwe, jongere bestuursleden. Gelukkig tot nu toe niet zonder succes en zo wordt de kwetsbaarheid van het bestuur beetje bij beetje verminderd. Tot op het eind, hoe ziek hij ook is, blijft hij geïnteresseerd in de ontwikkelingen van de synagoge en hij heeft nog veel taken uitgevoerd. Hij zette alles op alles om toch nog aanwezig te kunnen zijn op de jaarlijkse vrijwilligerslunch, een idee van Hugo. Wij als bestuur zullen hem ontzettend gaan missen, maar hij zal ook altijd in onze nabijheid zijn. Wij zullen hem nooit vergeten. Zijn naam zal genoemd blijven, zoals het binnen de Joodse traditie gebruikelijk is.