De bewogen geschiedenis van de familie Landau wordt gekenmerkt door bijzondere kansen, die voor de één tot behoud en voor de ander tot de ondergang leidden.
Louis Landau werd op 17 februari 1871 geboren in Gemen (Duitsland). Hij verkreeg echter ook het Amerikaanse staatsburgerschap, doordat hij op 18-jarige leeftijd naar de Verenigde Staten emigreerde, om zijn geluk te beproeven. Toen hij na tien jaar terugkeerde behield hij het Amerikaanse burgerrecht, maar keerde niet terug naar Duitsland. Hij vestigde zich in Nederland, waar hij op 9 september 1903 trouwde met Telza Kan, geboren in Oldenzaal in 1874. Het echtpaar ging wonen in Aalten en kreeg vier kinderen, waarvan er twee in leven bleven, t.w. Ernst Eduard, geboren 2 juni 1904 in Aalten, en Frits, die op 28 november 1905, eveneens in Aalten, geboren werd.
Louis en Telza zijn niet oud geworden: de vader stierf op 57-jarige leeftijd (24 december 1928) en de moeder op 58-jarige leeftijd (10 september 1932). Enige tijd na het overlijden van hun ouders vonden Ernst Eduard en Frits de papieren waaruit bleek dat hun vader de Amerikaanse nationaliteit had. Omdat het voor zonen mogelijk was dit staatsburgerschap te krijgen, kwamen de beide broers hiervoor in aanmerking. Frits wilde hiervan echter geen gebruik maken, zijn broer wel.
Ernst Eduard trouwde met Pauline (Paula) Philips uit Winterswijk. Paula was een pleegdochter van Simon Philips, een broer van Ella Philips, die getrouwd was met Levi Salomon Schaap. Ernst Eduard en Paula kregen een zoontje dat naar zijn grootvader Louis werd genoemd. Toen de oorlogsdreiging groot werd, adviseerden de Verenigde Staten hun staatsburgers in Nederland het land te verlaten. Paula drong er op aan dat haar man zou gaan; zelf zou ze later met hun zoontje Louis volgen. Echter, op de dag dat ze naar het Amerikaanse Consulaat ging om een visum te halen, bleek dit gesloten te zijn: Duitsland had Nederland de oorlog verklaard. Ze werd met haar zoontje naar Westerbork gestuurd en vandaar naar Liebenau. Na zeven keer op de transportlijst te hebben gestaan, slaagde ze er uiteindelijk in de Amerikaanse papieren te laten zien. Via een gevangenenruil zijn ze uiteindelijk vrijgekomen en alsnog naar de Verenigde Staten gereisd.
 | |
 |
Frits bleef in Nederland. Hij werd handelsreiziger en bleef lang ongehuwd. Op 6 juni 1942 verloofde hij zich met Amalia Lorch, geboren op 20 december 1902 in Bocholt. In augustus van hetzelfde jaar trouwden zij en gingen inwonen bij de familie Schaap (’t Dal 8, thans door omnummering ’t Dal 1). Al spoedig moesten zij onderduiken. Omdat zij door de illegaliteit als een risico voor de veiligheid van andere onderduikers werden beschouwd, zijn zij op 17 maart 1943 geliquideerd en op een onbekende plaats begraven.